നീ വിടരുമ്പോഴും , വാടി തളരുമ്പോഴും എന്റെ പുഷ്പമേ, ഞാന് നിന്റെ ശലഭമാണ് നിന്നിലെ തേന് നുകരുവാനായല്ല നിന്നെ മനോഹരനാകുവാന് മാത്രം, ഈ കാറിലും കോളിലും കാറ്റിലും പോലും, എന്റെ വാനമേ , നിന്റെ മഴവില്ല് ഞാന് . നിനക്കു നിറം പകരാന്, നിന്റെ പുഞ്ചിരിയാകാന്, ഒരിക്കലും പെയ്യുവാന് പറയില്ല ഞാന്. തന്കമാകാനല്ല , നീ തിളങ്ങുവാന് മാത്രം, എന്റെ കണ്ണാ , നിന്റെ സിംഹാസനമാകം ഞാന്. നീ എന്റെ ഹൃദയം ഭരിക്കുന്നവന്, ഈ ജന്മം മുഴുവന് നിന്നെ വഹിച്ചിടും ഞാന് . എന്റെ നോവുന്ന ഹൃദയം മിടിക്കുന്നതും ഈ തളരുന്ന കൈകള് കൂപ്പുന്നതും, എന്റെ കണ്ണുകള് അടയാതിരിക്കുന്നതും, എന്റെ തോഴ നിനക്കായ് മാത്രം, നീ എന്നിലേക്കടുക്കുവാന് മാത്രം .. |
No comments:
Post a Comment