
നിനയാത്ത നേരത്ത് അകലെയീ മലഞ്ചെരുവില് .. നീ വന്നത് സത്യമെന്നോ .. നിന്നെയൊന്നു കാണാന് ഏറെ കൊതിച്ചിരുന്നുവെങ്കിലും.. പെട്ടെന്ന് നിന് വിളി കേട്ട നേരം, തരിച്ചു പോയി ഞാന് .. കാലം തീര്ത്തൊരാ തടവറയും കടന്നു പൊടുന്നനെ , വന്നു നീ നിന്നെന് മുന്പില് .. കനവിനുമഴലിനുമൊടുവിലായി നിന് മുഖം കണ്ടു ഞാന് .. ഒരുപാട് പറയാന് വെമ്പിയെന് ഹൃദയം , എങ്കിലും ഒന്നും നാം പറഞ്ഞതില്ല.. മൊഴികളല്ല മിഴികളാണ് പ്രണയത്തിന് ഭാഷ എന്ന് , വീണ്ടുമറിഞ്ഞു നാം .. സ്നേഹത്ത്തിന്റെ മായാ നൂലിഴകള് കാലവും ദൂരവും കടന്നു കൊരുത്തോരാ പ്രണയകോടി എന്നെ അണിയിച്ചു നീ മടങ്ങിയെന്നോ... നിന്റെ കണ്ണുകളില് നീ ഒളിപ്പിച്ചോരാ കുസൃതിയാമാമൃതും, നിന് മൊഴികളിലെ തേന് മധുരവും , എന്നുമെന്റെ ഉള്ളിലൊരു വിരഹത്തിന് തേങ്ങലായി .. ഇളം കാറ്റിലും,ഒഴുകുമീ പുഴയിലും ഞാന് തിരയുന്നത് നിന് മുഖം മാത്രം.... ഈ മരങ്ങളും, പൂക്കളും,പൂമാനവും വിരഹത്തിന്റെ മുഖമുദ്ര ചാര്ത്തി എന്നെ നോവിക്കുന്നു... മഞ്ഞു വീഴുമീ വഴികളില് കണ്ണും നട്ട്, എന്നുമീ കൂട്ടുകാരീ നിന്നെ കാത്തിരിക്കും എന്ന് വരും നീ .. ഉമ്മറ വാതിലില് നിനക്കായി മിഴി പൂട്ടാതെ ഞാന് കാത്തിരിക്കാം.. ഹൃദയത്തിലെഴുതിരിയും മനസ്സില് പ്രണയത്തിന് മണിദീപവും , അണയാതെ അവസാന നിമിഷം വരെയും.. എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട കൂട്ടുകാരിക്ക്,ലാലി,കൊച്ചിന്.  |
No comments:
Post a Comment