വീണ്ടും തുടങ്ങുവാന് തൂലിക വരളുകയാണ് ... ഞാന് ... നീയായിരുന്നു... ഉറങ്ങുകയിരുന്ന എന്റെ സ്വപ്നകൊട്ടരത്തില് വന്നടുത്തു ... ഇടവപ്പാതിയിലെ മഴയില്‍ മനസ്സിനെ നനയിച്ച ഒരു പ്രണയ കാലമാണ്എനിക്ക് മഴയെക്കുറിച്ച് പറയുമ്പോള്‍ ആദ്യം ഉള്ളില്‍ നിറയുന്ന ഓര്‍മ്മ .
പ്ര ണ യര്‍ദ്രമാക്കാന്‍ കഴിയുന്നത്‌ എന്തിനു എന്ന് ചോദിച്ചാല്‍ അതിലെ
തുള്ളി പോല്‍ വെറുതെ പെയ്തു നിറയും രാത്രി മഴയായി... പുറത്തു മഴ പെയ്യുന്നുണ്ട് നഷ്ട പെടലിന്റെ വേദനപൊലേ .... ആ വേദനയിലും മനസിന്‍റെ മണി ചിമിഴില്‍ പനിനീര്‍ തുള്ളി പോല്‍
 |
www.keralites.net |
__._,_.___
No comments:
Post a Comment