ആദ്യമായി ഞാന് എന്നെ അറിഞ്ഞത് നിന്നിലൂടെയാണ് .. നിന്റെ കണ്ണുകളിലൂടെയാണ് ഞാന് സ്വപ്നം കണ്ട നീലാകാശതെക്ക് യാത്രപോയതും.. നിന്റെ വlക്കുകളില്, നിന്റെ പുന്ചിരിയില്.... സ്വപ്നങ്ങള് കണ്ടു കൊതി തീരും വരെ നിദ്രയെ ഹനിച്ചു നിലാവിനെ പുല്കിയതും നിന്നിലൂടെ... എന്റെ കനവുകളുടെ ചുരുളുകള് മുഴുവന് നിവര്ത്തും മുന്പ് .. എന്റെ സങ്കട വേളകള് നിന്നോട് പങ്കു വെച്ച് തീരും മുന്പേ .. എന്നെയും എന്റെ സ്വപ്ന ഗോപുരങ്ങളെയും തനിച്ചാക്കി നീ കാലത്തിനു പിന്നിലെവിടെയോ മറഞ്ഞു.... ഒരു വര്ഷരവിന്റെ ഏകാന്തതയില് ഇല പൊഴിഞ്ഞ ഏതോ മരച്ചില്ലയില് വീണു ചിതറിതെറിച്ച മഴത്തുള്ളിപോലെ ... നിന്റെ സ്നേഹത്തിന് ഓളങ്ങള് എനിക്കുള്ളില് തീര്ത്ത മഴവില് പാടുകള് കാലം മഴ്ചെഴുതിയതറിയാതെ ഒരു പാട് നാള് നിന്റെ വഴിയിലേക്ക് നോക്കി നിന്നിട്ടും നിരര്ത്ഥമായ വാക്കുരയ്ക്കാനായി പോലുംനീയെത്തിയില്ല.. |
No comments:
Post a Comment